-
1 kedi
ко́шка (ж)* * *ко́шкаAnkara kedisi — анго́рская ко́шка
••kedi bulunmayan yerde fare baş kaldırır — посл. без кота́ мыша́м раздо́лье
kedi yetişemediği ciğere pis demiş — посл. оха́ивать то, что [тебе́] недосту́пно
- kedi gibi dört ayak üstüne düşmekkedi yavrusunu yerken sıçana benzetir — посл. приду́мывать оправда́ние неблагови́дному посту́пку
- kedi ile harara girmek
- kedi ile köpek gibi
- kedi ne?
- budu ne?
- kedi olalı bir fare tuttu
См. также в других словарях:
kedi yavrusunu yerken sıçana benzetir — yolsuz olduğunu bildiği bir işi yaparken kendini mazur göstermek için bahane uydurur anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kedi — is., hay. b. Kedigillerden, köpek dişleri iyi gelişmiş, kasları çevik ve kuvvetli evcil veya yabani, küçük memeli hayvan, pisik (Felis domesticus) Evcil kedi. Ankara kedisi. Van kedisi. Birleşik Sözler kediayağı kedi balı kedi balığı kedibastı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
